Zespół Aspergera

Podobnie jak inne zespoły autystyczne zaliczany jest do całościowych zaburzeń rozwojowych.

Dzieci nim dotknięte są bardzo ruchliwe i na niczym nie mogą się na dłużej skupić, ale w przeciwieństwie do dzieci chorych na ADHD, prezentują też całą gamę innych objawów. Przykładowo wybrane zostaną opisane poniżej.

Przykłady typowych objawów zespołu Asperera:

1. Trudności w kontaktach z innymi ludźmi.

Dziecko ma poważne trudności z przystąpieniem do zabawy z rówieśnikami, nie ma chęci bawić się z innymi dziećmi, woli się bawić same, ma opinię samotnika.

Dziecko nie rozumie "co wypada, a co nie wypada" robić np. śmieje się w momentach kiedy inni są smutni, często popełnia gafy.

2. Przejawia wąskie zainteresowania.

Dzieci te już w młodym wieku przejawiają wąskie zainteresowania, mają szczególne hobby, które ich całkowicie pochłania np. interesują się dinozaurami, militariami, rozkładem jazdy pociągów, samochodami. Dla takiego dziecka inne zabawki są nieciekawe.

3. Mają swoje rytuały i ustaloną kolejność zajęć.

Charakterystyczne w ich zachowaniu jest to, że bardzo nie lubią gdy się im przeszkadza. Na naruszenie ustalonego porządku potrafią reagować płaczem lub napadem agresji. Są przesadnie formalne i sztywno przestrzegają ustalonych zasad.

4. Zaburzenia w rozwoju mowy.

U niektórych dzieci rozwija się ona gorzej, u innych przebiega bardzo dobrze, tylko uwagę otoczenia zwraca "dorosły" styl wypowiedzi, nietypowa intonacja, używanie dziwnych słów wymyślonych przez dziecko lub powtarzanie zasłyszanych sylab lub wyrażeń.

Dziecko z zespołem Aspergera nie rozumie dowcipów, przenośni, powiedzonek, ukrytych znaczeń, wszystko traktuje dosłownie.

5. Problemy z mimiką i gestykulacją.

Wyraz twarzy jest stale taki sam, nie zmienia się szczególnie pod wpływem emocji, spojrzenie jest "zimne", "puste", jakby "nieobecne". Dziecko ma ograniczoną gestykulację, niezdarnie też się porusza.

Osoby z zespołem Aspergera są przez ich otoczenie postrzegani jako dziwacy, są najczęściej samotnikami, którzy żyją w świecie swoich wąskich zainteresowań, rytuałów, nieświadomi mody, niezbyt dbający o swój wygląd i wizerunek.

Często jednak przejawiają jakieś wybitne zdolności, np. zaskakująco dobrze jak na swój wiek liczą, czytają, rozumieją działanie maszyn, mogą przejawiać niespotykaną pamięć szczególnie do rzeczy, które ich interesują np. daty, godziny odjazdów pociągów itd.

Niestety dzieci z zespołem Aspergera bardzo często stają się kozłami ofiarnymi w klasie, bywają ofiarami maltretowania, wyśmiewania i odrzucenia.

Badania wykazały, że u 60-80% dzieci z zespołem Aspergera współwystępuje także ADHD, zaś u 7% dzieci w wieku szkolnym z ADHD współwystępuje zespól Aspergera.

Jak można pomóc dzieciom z zespołem Aspergera?

1. Pomóc zrozumieć ludziom z ich otoczenia, że ich niezgrabność nie wynika z ich złej woli, ani złośliwości.
2. Dzieci można uczyć kontekstu społecznego, czyli jak zachowywać się i reagować w konkretnych sytuacjach.
3. Pomóc dzieciom wykorzystywać swój talent, co często wymaga indywidualnego trybu nauczania w szkole.
4. Zaproponować leczenie farmakologiczne, które zmniejszy napady agresji, pomoże uelastycznić się na zmienne środowisko. Obecnie w Polsce dostępne mamy już bardzo dobre leki stosowane w USA i Europie Zachodniej.